Psychoterapia psychodynamiczna ma swoje źródła w psychoanalizie i jest formą leczenia, jak to określiła jedna z pacjentek Freuda, poprzez rozmowę. Pacjent zachęcany jest do ujawniania swoich myśli, emocji, skojarzeń, fantazji i snów oraz do mówienia o ważnych osobach i relacjach ze swojego życia oraz o tym, jak przeżywa relację terapeutyczną. Ma to mu pomóc w zrozumieniu swoich trudności i ich źródła oraz w prowadzenia satysfakcjonującego życia osobistego i zawodowego.

Terapeuta poprzez pytania, interpretacje, a czasami milczenie, pomaga klientowi osiągnąć większą świadomość różnych nieświadomych aspektów swojego życia, które mogą być źródłem dyskomfortu i cierpienia w jego życiu. Terapia ta opiera się na współpracy i wspólnym zaangażowaniu terapeuty i pacjenta w celu zrozumienia mechanizmów utrudniających funkcjonowanie pacjenta.

Sesja trwa zwykle 45-50 minut. W tygodniu najczęściej odbywają się 1-2 sesje. Początkowe spotkania (1-3) mają formę konsultacyjną, wtedy też wraz z pacjentem psychoterapeuta podejmuje decyzję, czy terapia będzie najlepszą i najbardziej wskazaną formą pomocy pacjentowi, a pacjent podejmuje decyzję o rozpoczęciu psychoterapii.